ورزش موی تای (Muay Thai) به مشتزنی تایلندی گفته می شود این ورزش به همین دلیل تایبوکس نیز گفته میشود. موی به معنی مبارزه و تای نیز یعنی تایلند بوده و این رشتهٔ ورزشی دارای قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال در کشورهای تایلند و میانمار و کامبوج و مالزی میباشد.
مویتای ورزش ملی تایلند و یکی از مهمترین سمبلهای فرهنگی این کشور است روز ۱۷ مارس در این کشور روز مویتای نامیده شدهاست. مویتای یکی از سبکهای آزاد ورزشهای رزمی است مبارزات آن به صورت فول کنتاکت و در رینگ برگزار میشود
و به همین دلیل از مویتای به عنوان یک رشته خشن و سخت رزمی در دنیا یاد میشود. تکنیکهای مشت در مویتای شباهت زیادی به بوکس غربی دارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساندا نزدیک ساختهاست.
به دلیل این شباهتها بسیاری از ورزشکاران مویتای در مسابقات کیک بوکسینگ و هنرهای رزمی ترکیبی و ساندا نیز شرکت میکنند.
افسانه موی تای
در سال ۱۷۷۴ در شهر رانگون برمه، لرد حانگرا پادشاه برمه تصمیم گرفت برای یاد بودا جشنی به مدت هفت شبانه روز بر پا کند. همچنین مسابقه بوکسی بین موی تای کاران تایلندی و برمه ای ترتیب داد که جایزه اش یک هدیه سلطنتی بود.یکی از برنامههای جشن نمایش کمدی محلی بود که لیکای نامیده میشد مسابقه شمشیر بازی نیز در نظر نیز گرفته شده بود رینگ بوکس در مقابل تخت پادشاه بر پا شده بود. در طول روز اول جشن یک بوکسور برمه ای برای نشان دادن علاقه و احترام خود به پادشاه بر یک موی تای کار تایلندی پیروز شد. داور مسابقه هنگامی که موی تای کار تایلندی وارد رینگ شد او را با نام (نای خانوم توم) Nai Khanom Tom معرفی کرد یک بوکسور مشهور و نیرومند اهل آیوتایا، تماشاچیها یک مبارز قوی تیره پوست را مشاهده کردند در بین تماشاچیهای برمه ای یک گروه از بردههای تایلندی بودند که به هم نگاه میکردند و برای او هورا میکشیدند به محض اینکه او با مبارزی روبرو میشد در برابر او شروع به رقص میکردند که باعث حیرت تماشاچیهای برمه ای میشد.
داور بعد توضیح داد که این رقص نوعی رسم سنتی است که مبارز برای احترام به مربی خود آن را اجرا میکند. هنگامی که علامت شروع مسابقه به صدا درآمد نای خانوم توم به سوی حریف خود حمله کرد و با مشت و ضربات آرنج به سینه او میکوبید تا زمانی که او برزمین افتاد داور به خاطر اینکه حریف او هنوز به خاطر رقص سنتی تایلندی مبهوت بود او را برنده اعلام نکرد به همین دلیل او مجبور شد تا با نه بوکسور برمه ای دیگر مبارزه کند این تصمیم سایر بوکسورهای برمه ای را واداشت تا داوطلبانه با نای خانوم توم برای شکست او اقدام کنند.
نای خانوم توم قبول کرد تا برای حفظ اعتبار بوکس تایلندی با سایر بوکسورهای برمه ای مبارزه کند آخرین حریف او یک استاد بوکس بود که در واقع برای تماشای فستیوال به این شهر آمده بود و بنابراین او داوطلبانه اقدام به مبارزه کرد اما خیلی زود به وسیله ضربات مشت و آرنج (نای خانوم توم) از پا درآمد به طوری که دیگر کسی جرات نکرد با او مبارزه کند.